Η Ελλάδα στα μάτια ενός Ελληνόπουλου μαθητή του Δημοτικού σχολείου.
Ο πόλεμος τελείωσε:
Υπό την πίεση της τότε ‘Τρόικας’ συνάχθηκαν όλοι οι Έλληνες μαζί, να βρουν μια λύση για το καλό του Έθνους, να αφήσουν τις ακραίες τακτικές, να συνεργαστούν, επιτέλους να βρεθεί μια φόρμουλα για να ξαναχτιστεί το έθνος, να ξαναγίνει κράτος η Ελλάδα, η δαμόκλειος σπάθα (η τότε Τρόικα) ήταν αιωρούμενη πάνω από τα κεφάλια τους, το κάθε κράτος προσπαθούσε να επηρεάσει, ώστε να κυριαρχήσει η δική του παράταξη στην κομματική διηρημένη, Ελλάδα...
Οι Έλληνες τραβούσαν το σχοινί της ατομικής τους κομματικής φανατικής απόχρωσης εγωιστικά, η κάθε παράταξη ξενόδουλη αφοσιωμένη σε ξενόφερτη πολιτική, όλοι παρουσιαζόταν σαν σωτήρες του έθνους, νόμιζαν ότι ξέρανε την λύση του προβλήματος, την ανοικοδόμηση του κράτους, οι κυβερνήσεις ανταλλαζόταν σαν πουκάμισα, η κάθε μια μας έστελνε στα σχολεία διαφορετικούς θούριους, διαφορετικά πιστεύω, το μυαλό μας είχε θολώσει δεν ήξερες τι να πιστέψεις, μέχρι που επήλθε ο εμφύλιος…
Η κομματική κυβέρνηση της Δεξιάς μας μάθαινε τον Θούριο:
1)Μόσχα Σόφια είναι τ’ όνειρό μας, δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί η ζωή πως είναι της Ελλάδος και για τον Μεγάλο πάλι θα γενεί…
2)Τα Βουλγαρικά χωριά θα νιώσουν την Ελληνική την κατοχή…
Η Κομματική Κυβέρνηση της Αριστεράς μας μάθαινε τον Θούριον:
1)Ο Βασιλιάς δουλώνει την Πατρίδα την υποβάλει σε κατατρεγμούς σε καταδίκες και σε εκτελέσεις, σε πείνα γύμνια και κατατρεγμό.
2)Με θάρρος εμπρός στον αγώνα βαδίστε για την λευτεριά τους Εγγλέζους (Σκόμπυ) τσακίστε και δώστε στον σκλάβο λαό λευτεριά…
Εμείς τα παιδιά ζήσαμε στο πετσί μας την «πείνα, γύμνια και κατατρεγμό» τον εμφύλια, την εξάρθρωση της Ελληνικής κοινωνίας και βρεθήκαμε στον δρόμο παρείσακτοι των ξένων κυβερνήσεων ανά την υφήλιο…
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
14 σχόλια:
Παλιά τους τέχνη κόσκινο!
Φίλε Γαβρίλη
Από το 1821 μέχρι σήμερα η λλάδα είναι μία από τα ίδια.
Νάσαι καλά
Ντένης
Gabrili mou,
eida kai to allo sou grapto ston E.K. !!!
Kanenas den akouei!!!!!!!!!!!!
Xairetismous pollous,
Yiwta-Dimitris
Έτσι μου γαίνεται κι εμένα,
Τίποτα δεν άλλαξε,
Ευχαριστώ
Γαβριήλ
Γεια σου Ντένη
Δυστυχώς είναι η αλήθεια αλλά;
Ευχαριστώ
Γαβριήλ
Για σας Υιώτα και Δημήτρη
Πάλι στην ΝΥ σήμερα Κυριακή βράδυ,
Ευχαριστώ
Γαβριήλ
Τελικά αποδεικνύεται πως η Ελλάδα είναι τριτοκοσμική χώρα. Ανύπαρκτη θα έλεγα. Κρίμα!!!
Το θράσσος των πολιτικών περισσεύει.
Καλό υπόλοιπο εβδομαδας και καλο μηνα απο αυριο. Ας εχουμε* προχειρο * παντα ενα χαμογελο να το μοιρασουμε σε οσους το εχουν αναγκη. Δεν στοιχιζει τιποτα,αλλα αξίζει πολλά.
Να εισαι παντα καλά.Αργω να περασω αλλα παντα προσπαθω να ειμαι συνεπης:)
Δυστυχως τα πραγματα ειναι πολυ χαλια και κυριως για εμας τους νεους.
Αγαπητή μου Μαριάνθη,
Η ζωή πολλες φορές μας κάνει και αποτυπώνουμε τα γεγονότα της ύπαρξής μας, με θλίψη βλέπουμε ότι η Ιστορία της πατρίδας μας επαναλαμβάνεται.
Σας εύχομαι καλόν μήνα
χαιρετισμούς,
Ευχαριστώ
Γαβριήλ
SKROUTZAKO,
Σου εύχομαι καλό μήνα,
Ευχαριστώ που πέρασες από τη γειτονιά μου, πάντα με το χαμόγελο της φιλοξενίας
χαιρετώ σε
Γαβριήλ
Καλημερα φίλε Γαβρίλη καλό μήνα.
Δυστυχώς ,τίποτε δεν έχει από τότε διορθωθεί,απλά άλλαξε ο τρόπος της διχόνοιας και η προδοσία καλά κρατεί ......καλή σου μέρα Κατερίνα
Γεια σου Κατερίνα μου,
Έτσι είναι όπως τα λες,
Κι έτσι είναι όπως τ' αφήσαμε,
Τίποτα δεν άλλαξε, μόνο που τότε το αντέχαμε ειμαστε παιδιά ενώ σήμερα ο χρόνος μας νικά!
Ευχαριστώ
Γαβριήλ
Αγαπητέ Γαβριήλ περνώ κι εγώ να σου
πω μια καλημέρα,λίγο καθυστερημένα,
αλλά σου έχω γράψει γιατί.
Αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας με στενοχωρούν αφάνταστα. Ίσως γιατί δεν μπορώ να φαντασθώ καν, ότι υπάρχουν Έλληνες που δεν την αγαπούν, ανεξαρτήτως αν είναι 300 η 400.Φυσικά εδώ στα ξένα που ζώ όπως κι εσύ και πολλοί άλλοι, κάθε τι το ελληνικό με αγγίζει με συγκινεί κι είναι για μένα προσωπικά, ιερό. Είμαι τόσο
μπερδεμένη, γιατί θυμάμαι μια
άλλη Ελλάδα. Όχι βέβαια πώς ήταν
ο χρυσούς αιώνας του Περικλέους,
αλλά τουλάχιστον κυκλοφορούσαμε
χωρίς φόβο κι αφήναμε τις πόρτες
μας μέρα νύχτα ανοιχτές.Κι έλεγε η
μακαρίτισσα η μάνα μου. Μπα, που
θα κλείσουμε τις πόρτες να μας
παρεξηγήσουν οι γείτονες.
Όταν έβλεπα πέρυσι τις αδελφές
μου στην Πάτρα να έχουν κλειδαριές
σαν σε κάτεργα, δεν μπορούσα να
πιστέψω πως βρίσκομαι στην
Ελλάδα.Λυπάμαι, αλλά δεν βρίσκω λόγια να δικαιολογήσω την αμέλεια
των αρμοδίων και το "μπάτε σκύλοι αλέστε" σ αυτήν την χώρα.
Πολλούς χαιρετισμούς
Ρισσιάνα
Γεια σου αγαπητή μου Ρισσιάνα,
Πίστεψέ με κι εμένα με προβληματίζει η κατάσταση στην Πατρίδα,
Καλά όταν έφυγα υπήρχε δυστυχία μετά όμως άλλαξε ακόμα κι εγώ θυνούμαι που οι πόρτες των σπιτιών στο χωριό έμεναν ανοιχτές....
ΚΙ εφέτος έχω πρόγεμμα να πάω, όχι ακόμα δεν ξέρω πότε αλλά μες το καλοκαίρι. να δούμε...
Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου,
χαιρετώ σε
Γαβριήλ
Δημοσίευση σχολίου