Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Δυο όψεις του νομίσματος







ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ  

6 Σεπτεμβρίου 2013 μια φθινοπωρινή μέρα ο καιρός είχε δροσίσει για καλά, είχα πάει για 3 μέρες έξω από τη πόλη σε χωριό, μου θύμισε τον τόπο που γεννήθηκα, νύχτα πια έξω στην χωματένια αυλή ανάψαμε φωτιά με κούτσουρα και άρχισα νε λέω παραμύθια στον εγγονό μου καθισμένοι δίπλα, δίπλα, όπως έκανε η γιαγιά μου όταν ήμουν μικρός στον τόπο που γεννήθηκα με μόνη μας συντροφιά  στη νυχτερινή ησυχία τις φλόγες και τις σπινθήρες από τα ξύλα  που καιγόταν.
Κάποτε όταν θα έχω φύγει θα μείνουν αυτές οι αναμνήσεις στον εγγονό μου, είναι προσγειωμένες, φτωχές, ανθρώπινες,   γεμάτες αγάπη.

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ

Είχε ξημερώσει μια Κυριακή ηλιόλουστη ημέρα ήταν η 8 Σεπτεμβρίου 2013, πρωινές ώρες ετοιμαζόμουν για την απογευματινή μας συνεδρίαση τα μέλη του Ελληνοαμερικανικού συλλόγου Λογοτεχνών   Νέα Υόρκης 
Ξαφνικά έτσι απότομα  όλα γύρω μου άρχισαν να χορεύουν, ένα χορό ξέφρενο, τρελό, αισθάνθηκα ότι η γη ολόκληρη ξεκόλλησε απ’ την τροχιά της κι έπεφτε στο κενό, με ιλιγγιώδη ταχύτητα, συνεπαίρνοντας κι εμένα μαζί της.
 Μου φάνηκα  ότι στεκόμουν σε άλλον πλανήτη κι έβλεπα όλα πάνω στη γη, να χορεύουν, να χορεύουν μαζί μου. Ξάφνου λες  και άνοιξαν οι ουρανοί και με καταπλάκωσαν.  Έκλεισα τα μάτια  η καρδιά μου ξεκόλλησε και πήγε στο στομάχι  μια δυνατή ναυτία, νόμιζα ότι ήμουν σε πλεούμενο σκαφίδι κάπου στον ατλαντικό εν μέσω κυκλώνα όλα κουνιόταν δοκίμασα να πιαστώ από κάπου αδύνατον, καμιά ελπίδα, δεν άντεχα άλλο,  τότε έπεσα  πάνω σ’ ένα στρώμα στο κρεβάτι. Πρόλαβα και είδα τα δυο γυμνά μου πόδια κίτρινα σαν το φλουρί.
   
Σε δυο λεφτά κατέφθασε των πρώτων βοηθειών.
Με δέσανε με κάτι χρώματος πορτοκαλί τιράντες, και πήραμε δρόμο, δρόμο, δρόμο, όλα γύρω μου χόρευαν ακόμα και τα δένδρα. Μετά από τρεις μέρες στο βασίλειο του υπερπέραν  γύρισα στον δικό μας πλανήτη στη γη, στο σπίτι μου   αυτό που τώρα δεν χορεύει.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης

18 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Καμιά φορά τυχαίνουν έτσι τα πράγματα που δεν βρίσκεις το γιατί. Κι ήθελα τόσο πολύ να σου τηλεφωνήσω, όταν το έμαθα, να έχω λεπτομέρειες... Να όμως που έτυχε και μια βλάβη (που ακόμα έχω) στο τηλέφωνο να μου κόψει την επικοινωνία. Τέλος πάντων έμεινα με το παράπονο...

Τελικά, φίλε, το ευχάριστο είναι ότι όλα πέρασαν και πάλι γερός και δυνατός, σαν το λιοντάρι της Metro Goldwyn Mayer που θα δεις και στο αφιέρωμα στους "Μακρινούς Αντίλαλους" (http://makant.blogspot.gr/) επέστρεψες στο σπιτικό σου, δίπλα στους δικούς σου, όπως κι εδώ, δίπλα στους φίλους σου!

Καλέ μου φίλε σου εύχομαι όλα να είναι περαστικά και... διάβασε ό,τι σου έγραψα στους Μ/Α.

Με την αγάπη και την εκτίμησή μου!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΓΑΒΡΙΛΗ
σημερα μόλις έμαθα την περιπέτειά σου απο τον Ντένη και λυπήθηκα πάάάάρα πολύ. Ειχα διαβάσει οτι θα έφευγες 2 μέρες εκτός πόλης και σκέφτηκα "για εκδρομή", σήμερα όμως το νέο με συντάραξε και σου εστειλα τι ευχές μου, την έννοια μου και την αγάπη μου.
Χαίρομαι που είσαι ξανά κοντά μας
κι εύχομαι να ξεπεράσεις δια παντός το πρόβλημα και να στροβιλίζονται γύρω σου μόνο οι αναμνήσεις σου.
Την αγάπη μου και τις ευχές μου για ΔΥΝΑΜΗΗΗΗΗΗ,έχεις φάει θάλασσες με το κουτάλι εσύ σε μια τρικυμιούλα θα λιποψυχήσεις;;;; Μάλλον σου έλειψε η Πύλαρος(διάγνωση!χαχαχχα)
Φιλιά πολλά με αγάπη
Χαρά

Μαριάνθη είπε...

Τι είναι αυτά που γράφεις καλέ και αγαπητέ μου Γαβριήλ;;;
Περαστικά!!!!!!!!!!!
Να φύγουν και να μην ξαναγυρίσουν.
Χαίρομαι που πέρασε η μπόρα.
Πρόσεχε, πρόσεχε την υγεία σου. Σε θέλουμε δω γερό και δυνατό.
Χαιρετισμούς πάντα με την αγάπη μου.

Νίκος είπε...

Ισως, Γαβρίλη, εκεί στο υπερπέραν που σε ξενάγησαν, να τους ζάλισες με θαλασσοδαρμένες περιπέτειες και εξωτικούς χορούς, σάμπες, ρούμπες μερένγκες και να είπαν: σ'αυτόν χρωστάει πολλά ακόμη η ζωή· άστον να επιστρέψει γιατί δε θα μας αφήσει σε ησυχία.
Τα λέμε.
Νίκος

Μηθυμναίος είπε...

Αν το καλοσκεφτείς, έχει δίκιο ο Νίκος... Μάλλον κάτι τέτοιο θα συνέβη.
Πολύ καλή η σκέψη!

pylaros είπε...

Καλησπέρα από την αντίπερα όχθη αγαπητέ μου φίλε Στράτο.

Όταν τα πράγματα έρχοντε έτσι απρόοπτα τότε καταλαβαίνεις το πόσο στιγμιαίει περαστικοί είμαστε σε αυτό τον κόσμο.

Ένα ταξίδι στο υπερπέραν, μάλλον ένα ταξίδι του εγγεφάλου με όλες τις συνέπειές του, σε συνεφέρνει ασφαλώς αν το ξεπεράσεις, αλλά είναι μια αλησμόνητη εμπειρία.

Όμως τέλος καλό, όλα καλά,

Ευχαριστώ πολύ
πάντα με αγάπη κι εκτίμηση

Γαβριήλ


pylaros είπε...

Αγαπητή μου Χαρά,
ναι είχα πάει εκδρομή έξω για 3 μέρες έτσι να θυμηθώ τα πάτρια εδάφη, αλλά στον γυρισμό η τύχη τόφερε να μου μάθει ότι υπάρχουν κι άλλα τερτίπια στη ζωή, όχι μόνο καλοπέραση οπότε θέλησε να με ανεβάσει στην τριτη διάσταση, αλλά ευτυχώς με βαρέθηκαν και με έστειλαν πάλι στη μητέρα γη.
Ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια κι όπως λες εχω φάει τις θάλασσες με το κουτάλι, όχι δεν λιποψύχησα αλλά κάθε τι το καινούργιο σε φέρνει σε δίλημμα σε προβληματίζει και το χειρότερο δεν μπορείς να αντιδράσεις..
ευχαριστώ πολύ.
Πάντα με την αγάπη μου
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,
¨οπως λένε τέλος καλό, όλα καλά,

¨ηταν κάτι που δεν το περίμενα αλλά έτσι είναι η ζωή έχει και τα καλά της και τα ταξιδάκια της στο υπερπέραν, αυτό που σε κάνει να φιλοσοφείς για το πόσο αδύναμοι είμαστε σαν άνθρωποι να "κουμαντάρουμε" την ζωή μας εμείς οι ίδιοι.

χαιρετισμούς ευχαριστώ
με αγάπη
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Μπράβο φίλε Νίκο,
Είσαι πραγματικά μια διάνοια, καλέ που το σκέφτηκες;
και που ξέρεις ίσως να ήταν αλήθεια, να με βαρέθηκαν ή να είπαν άστον, έχει να πει ακόμα αρκετές ιστοριούλες δεν τις έχει τελειώσει. Φουκαράς είναι Χ ναυτικός που την ζωή του την φάγανε οι περαστικές αγκαλιές, αυτές που δεν υπάρχουν πια! Αλήθεια ΤΙ ΚΡΙΜΑ!!!
Νίκο πρωτότυπο ωραίο το σχόλιό σου,
ευχαριστώ
χαιρετισμούς Καρολίνα

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Φίλε Στράτο!
Λες να έχει δίκιο ο Νίκος;
Μάλλον Ναι


ευχαριστώ
Γαβριήλ

Ανώνυμος είπε...

Κυριε Γαβριλη,
Ο Θεος να σε'χει καλα, στενοχωρεθηκα ειλικρινα με την περιπετεια της υγειας σου, το blog σου μου κρατα συντροφια στη βαρδια μου & μαζι σου ταξιδευω στις παλιες μου γετονιες της Λατινικης Αμερικης. Δεν πιστευω να το παρακανες με τα Cuba Libre του labor day! H μανουλα μου κοπαναει 1-2 τσικουδιες την μερα (keeps the doctor away) & ειναι αισιως 85.
Καλη σου δυναμη,

A visitor from Fpo, Armed Forces Europe

pylaros είπε...

Φίλε μου Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που επιτέλους συναντηθήκαμε (ηλεκτρονικώς)
Η cuba libre με ξανανιώνει, με αυτήν γαλουχήθηκα στα νεανικά μου χρόνια, μα και ήταν η παρηγοριά μου σε αποτυχημένους έρωτες.
το ότι η μανούλα σου κοπανάει 2 τσικουδιές την ημέρα καλος οιωνός μπράβο της.

Ευχαριστώ για τις ευχές σου το ταξίδι μου στο Υπερπέραν ήρθε έτσι απότομα χωρίς κανένα σημάδι.

και πάλι φίλε μου από τις Armed Forces σ΄ευχαριστώ

Regards
Gabriel

kerina poiimata είπε...

Περαστικά σας κ.Γαβριήλ.Μια περιπέτεια υγείας μας κάνει πάντα πιο προσεκτικούς και πιο δυνατούς γιατί φιλοσοφούμε τη έννοια ζ ω ή!
Άλλωστε το έχετε διαλέξει και σε τίτλο: ΑΧ! ΝΆΞΕΡΑ...Να χαίρεστε την οικογένειά σας και την αγάπη που δείχνουν τα προσωπα στις προηγούμενες αναρτήσεις και να είστε γερός ωστε πολλά ακόμα παραμύθια να θυμούνται τα εγγόνια σας!Με εκτίμηση.

pylaros είπε...

Καλώς ήλθες στη γειτονιά μου αγαπητή Κέρινα Ποιήματα,
Τι να πω παρά ένα ευχαριστώ για τις ευχές σου,
Για χρόνια προσπαθώ να φιλοσοφώ την ένοια της ζωής, αλλά τα απρόοπτα της μας καθιστούν ακόμα πιο προσεκτικούς.


Με το να λέμε παραμύθια γυρίζω πίσω το ρολόι του χρόνου τότε που δεν υπήρχαν τα τεξτ και τα κινητά και μόλα ταύτα η ζωή τότε ήταν ναι μεν πιο δύσκολη αλλά πιο στοργική πιο ανθρώπινη.

Ευχαριστώ πολύ δια την επίσκεψή σου καθώς και για τις ευχές σου.
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

...εγώ, μάλλον εμείς επιστρέφαμε από την ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ...
κι εσύ, αντίθετα, "ταξίδευες δεμένος!" !!!

Με μπερδεμένα μηνύματα, μου άφησες το δικό σου, ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ πώς το έμαθα!!!!
και φυσικά τηλεφώνησα αμέσως και τα είπαμε...
Τέτοια να μας κάνεις
κι η καρδιά μας είναι γεμάτη! φαίνεται είναι η ...χρονιά!
Αλλά,
ξέρω: Σκέφτηκες ότι θα ρθούμε να σου ...πάρουμε την θαυμάσια παραγωγή λαχανοειδών του κήπου σου... κι επέστρεψες ολοταχώς!

ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι, φίλε μας.
...μπήκαν μέλισσες και σφήκες στον λαβύρινθό σου (!!!),
τρόμαξες... κλπ
ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Χαιρετισμούς στην οικογένεια, θα τα πούμε.
Υιώτα και Δημήτρης

pylaros είπε...

Αχ! αγαπητή μου Υιώτα αυτά τα απρόοπτα είναι που με τρομάζουν,

όμως όταν χάνεις το κόσμο κατω από τα πόδια σου, βεβαίως και ψάχνεις να κρατηθείς από κάπου.
It was a tremendous experience.

αυριο έχω να πάω σε special audiologist εύχομαι να πάνε όλα καλά.

όμως μια και ξαναγύρισα στη γη θα βάλω στο ΠΥΛΑΡΟΣ την προσγείωσή μου ξανά στην μητερα γη με ένα από εκείνα τα παλιά μου της νιότης,

χαιρετισμούς Δημήτρη

ευχαριστώ πολύ

Γαβριήλ

Giorgos Varvakis είπε...

Περαστικά!!!!!!!
Γερός και δυνατός !!!!!!!
Ευτυχώς το ταξίδι ήταν σύντομο και το εισιτήριο ale retour :)
Καλημέρα αγαπητέ φίλε Γαβρίλη
Όλα καλά!!

pylaros είπε...

Καλημέρα από κάπου μακριά αγαπητέ μου Γ. Βαρβάκη

Ευτυχώς που υπάρχει και αυτό
μου αρέσει πολύ η έκφρασή σου το ale retour
ευχαριστώ

Γαβριήλ