Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

H Δύναμη της Αγάπης, ένα μικρό Αριστούργημα!

                                                   






















Παρακαλώ να δώσετε προσοχή στο μικρό αυτό αριστούργημα. Είναι η ψυχή μιας ερωτευμένης γυναίκας που βάζει μάρτυρα τον Χριστό για να κερδίσει τον αγαπημένο της και τι πιο παράξενο, ο Χριστός  της απάντησε!    
…………………………………
Μπροστά στα θεϊκή του μορφή 
Ήρθαν οι δυο εραστές
Η Ινές, έβαλε τον Μαρτίνεζ
Ν’ αγγίξει  τα άγια  πόδια του σταυρωμένου,
Ρωτώντας τον:
-Ντιέγο  ορκίζεσαι
όταν γυρίσεις να με παντρευτείς; 
Απάντησε ο νεαρός.
Ναι,  ορκίζομαι.
Και οι δυο βγήκαν έξω απ τον ναό.
 …………………………………………

Η σκηνή σε αίθουσα δικαστηρίου 

-Γυναίκα, τι θέλεις;
-Ζητώ δικαιοσύνη, κύριέ μου.
–Για ποιο λόγο;
-Για ένα κόσμημα που μου έκλεψε.
-Τι κόσμημα;
-Την καρδιά μου.
-Εσύ την έδωσες;
-Του την δάνεισα.
-Και δεν στην ξαναγύρισε;
-Όχι.
-Έχεις μάρτυρες;
-Κανένα.
-Σου υποσχέθηκε;
-Ναι, μα το Θεό, πριν αναχωρήσει απ’ το Τολέδο δέθηκε με όρκο.
-Ποιος είναι αυτός;
-Ο Ντιέγο Μαρτίνεζ.
-Ευγενής;
-Και καπετάνιος, Κύριε.
-Να παρουσιαστεί ο καπετάνιος, να τηρήσει την υπόσχεσή του αν ορκίστηκε.
……………………......................................................
-Εσύ είσαι ο καπετάν Δον Ντιέγο;
ρώτησε ο Δον Πέδρο, εσύ;
Ήρεμος και νηφάλιος απάντησε ο Ντιέγο Μαρτίνεζ.
-Εγώ είμαι.
-Γνωρίζεις αυτό το κορίτσι;
-Πάνε τρία χρόνια, αν δεν κάνω λάθος.
-Της έδωσες όρκο να γίνεις άνδρας της;
-Όχι.
-Ορκίζεσαι ότι δεν της έδωσες όρκο;
-Ναι, ορκίζομαι.
-Τότε, πήγαινε στην ευχή του Θεού.
-Λέει ψέματα φώναξε η Ινές κλαίοντας, κατακόκκινη με πείσμα.
-Γυναίκα σκέψου τι λες;
-Λέω, ότι λέει ψέματα, μου ορκίστηκε.
-Έχεις μάρτυρες;
-Κανένα.
-Καπετάνιε μου πήγαινε στην ευχή του Θεού και συγνώμη που αμφέβαλα για την τιμιότητά σου.
Γύρισε την πλάτη ο Μαρτίνεζ με μια άγρια ικανοποίηση και η Ινές που τον είδε να φεύγει πετάχτηκε πάνω και δυνατά φώναξε:
-Φωνάξτε τον, έχω ένα μάρτυρα.
-Φωνάξτε τον για άλλη μια φορά κύριε!
………………………………….........................................................
Σούσουρο ακούστηκε από το ακροατήριο.
-Και η Βάργας εξακολούθησε:
-Έχω ένα μάρτυρα ο οποίος λέει την αλήθεια και το δίκιο.
-Ποιον;
-Ένας άνδρας ο οποίος από μακριά άκουε τα λόγια μας, κοιτάζοντάς μας από ψηλά.
-Ήταν σε κανένα μπαλκόνι;
-Όχι, ήτανε μαρτυρικά σταυρωμένος και πάει καιρός που πέθανε.
-Τότε είναι νεκρός;
-Όχι, ζει.
-Είσαι τρελή, ο Θεός ζει.
-Ποιος ήταν;
-Ο Χριστός του la Vega που μπροστά του ψευδομαρτύρησε.
………………………………………………………………..
-Ο νόμος είναι νόμος για όλους, ο μάρτυράς σου είναι ο καλλίτερος, για αυτούς τους μάρτυρες δεν υπάρχει άλλο δικαστήριο από τον Θεό, αλλά εμείς θα κάνουμε ότι ξέρουμε.
Γραμματέα, με το πέσιμο του ήλιου θα πάρεις κατάθεση του Χριστού που είναι στο La Vega.
……………………………………………………………………
-Ιησού, γιε της Μαρίας, παρουσιάζεσαι μπροστά μας σήμερα σαν μάρτυρας κληθείς από τον στόμα της Ινές του Βάργας.
Ορκίζεσαι ότι είναι αλήθεια ότι μια μέρα μπροστά στη δική σου θεϊκή μορφή ορκίστηκε στην Ινές ο Ντιέγο Μαρτίνεζ να την νυμφευθεί;
……………………………………………………………..
Από τους μακρινούς αιθέρες ακούστηκε μια βαθιά υπεράνθρωπη φωνή,
Ναι, ορκίστηκε…
Δειλά ύψωσε ο όχλος το βλέμμα στην άγια εικόνα. Είχε ανοιχτά τα χείλη κι ένα ξεκάρφωτο χέρι…

Μετάφραση,
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Νέα Υόρκη

Συγγραφέας José Zorrilla
Nació en España 1817 
-


8 σχόλια:

Dennis Kontarinis είπε...

Φίλε Γαβρίλη.
Το πάρα πάνω σχόλιό μου΄ε΄ίναι για μια άλλη ανάρτηση που είχες. Πως βρέθηκε εδώ; Σε παρακαλώ γιάγραψέ το.
Όσο για την ιστορία σου στ΄αλήθεια υπέροχη, γεμάτη ανθρωπιά, ευαισθησία και συγκίνηση.
Πολύ καλό.

pylaros είπε...

Γεια σου φίλε Ντένη,
ναι μάλιστα στην θέση της προηγούμενης ανάρτησης την οποία έσβησα κι έβαλα αυτή την καινούργια ξέχασα να σβήσω και το σχόλιο το οποίον έκανα τώρα.

ευχαριστώ

Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ.ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Η ΦΩΤΟ. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ.

pylaros είπε...

Καλή Σαρακοστή και καλό μήνα αγπητή μου Μαριάνθη,

Η απεραντωσύνη της Θάλασσας όπως και το κείμενο συβαδίζουν σε έναν κόσμο ονείρων.

Πολλους χαιρετισμούς
Ευχαριστώ

Γαβριήλ

δημήτρης είπε...

Αγαπητέ φίλε Γαβριήλ,
η όμορφη και παραβολική ιστορία της Ινέζ υποδεικνύει την ύπαρξει της "Θείας Δίκης" διά την οποία πολλάκις αναφερώμεθα όταν δεν βρίσκουμε δικαιοσύνη με την ανθρώπινη δίκη, διότι λιγο ως πολύ όλοι μας γενικά, στο πέρασμα του βίου μας, κάποια ημέρα, ώρα ή στιγμή αντιμετωπίζουμε την "ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ!..."

pylaros είπε...

Aγαπητέ μου φίλε Δημήτρη,

Μου άρεσε εξαιρετικά αυτό το Η ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ!

Πραγματικά αν και η ιστοριούλα μας δείχνει την γυναικεία καρδιά, μάλλον την επιμονή της γυναικείας καρδιάς να αποκτήσει αυτό που η ίδια θέλει (και πάντα το καταφέρνει) θα έλεγα είναι το ισχυρό φύλλο εν τούτοις ακόμα και Η ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ την δικαιώνει.
Ευχαριστώ πολύ
χαιρετισμούς Άσπα
με αγάπη

Γαβριήλ

Μηθυμναίος είπε...

Τελικά αφού δεν βρήκε τη δικαίωσή της με τους ανθρώπους, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει παρά να επικαλεστεί Εκείνον που πιστεύει και ακριβώς στηρίζει την πίστη της.

Πολύ καλό κείμενο!

pylaros είπε...

Φίλε Στράτο,
Μου άρεσε η απόφαση του δικαστή αρχικά να μην αμφιβάλει στα λογια ενός καπετάνιου, (ευγενούς) και μετά να το γυρίσει!


Αχ! η γυναικεία καρδιά κάνει τα παντα για να αποχτήσει αυτό που θέλει, πολλες φορές γιατί αληθινά το αισθάνεται άλλες από σκέτο Καπρίτσο!

Άντε εσύ μετά σαν άνδρας να βρεις το γιατί και το διότι

φίλε ευχαριστώ
χαιρετώ
Γαβριήλ