Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Η Αναλαμπή:


Η αναλαμπή.
Τούτο το πρωί με το ροζιασμένο χέρι μου  γυρνώ  σελίδα στο βιβλίο της ύπαρξης μου. Μέτρησα  τα φύλλα του βιβλίου μου, αρχίζοντας από ένα και τελειώνοντας στα 13.
Δεκατρία  φύλλα όλα κι όλα, μέχρι εκεί  πρόλαβα να γράψω, όμως χωράνε τόσα πολλά επιτεύγματα μέσα στα δεκατρία αυτά φύλλα λες και είναι δεκατρείς διαφορετικές ζωές, που όμως είναι μία.
Στην αρχή ήταν το ένα, το ένα  αναζητούσε το δύο.   

Τα   δύο  γίνανε  πέντε, εκεί σταμάτησα να ξεκουραστώ, ήταν η εποχή της τρίτης μαργαρίτας. Μετά συνέχισα να γράφω, τα  πέντε γίνανε  εφτά, τα εφτά γίνανε εννέα, τα εννέα  γίνανε ένδεκα, τα ένδεκα  γίνανε δεκατρία ολόκληρα φύλλα.
Φαίνεται σαν αίνιγμα που όμως δεν είναι.


Ο επίλογος γράφτηκε στην τελευταία σελίδα του βιβλίου, η οποία είναι γεμάτη με μαργαρίτες, οχτώ όλες κι όλες, θα μπορούσε να ήταν λιγότερες ή και περισσότερες, αλλά όχι, έτσι ήθελε η μοίρα, τόσες νάναι του τόχε πει και μια τσιγγάνα στην πιάτσα του ταξί αυτή που  ήθελε οχτώ δεκάρες για να του πει την μοίρα του, húngara έτσι την λέγανε.

Το πεπρωμένο, χωρίς οίκτο λες και ήτανε Θεός ξεφύλλιζε τις μαργαρίτες, τραβώντας τα φύλλα ένα, ένα, γράφοντας στην σελίδα τ’ ουρανού με θαλασσί μελάνι  τα μελλούμενα.

 Όμως δεν μπορούσε να τα διαβάσει γιατί τον εμπόδιζαν τα’ αστέρια, κάθε μαργαρίτα είχε δέκα φύλλα, κάθε φύλλο κι ένας χρόνος.

Σήμερα φτάνοντας στην όγδοη μαργαρίτα δοκιμάζει να την ξεφυλλίσει μόνος του, πήρε την ευθύνη πάνω του,  έτσι  ανάλογα με το τι του γράφει η μοίρα θα γελά ή θα κλαίει.

Πρώτο του βήμα πήγαν να γλεντήσουν την επέτειο των γενεθλίων, για να θυμηθεί τα παλιά του,
που αλλού παρά σε ένα Κουβανέζικο  εστιατόριο με μουσική χορό και φαγητό, αφού η Κούβα έγραψε ένα κομμάτι της ιστορίας της ζωής του.


Τελικά ήταν μόνο αναλαμπή μιας αστραπής που κάποτε ήταν κεραυνός.   
Πάντως φίλοι μου η ζωή είναι ένα αίνιγμα.


Γαβριήλ Παναγιωσούλης




11 σχόλια:

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΒΑΘΕΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΟΥ ΓΡΑΠΤΑ Γαβρίλη μου!!!
Ευχομαι την 8η μαργαρίτα να την ξεφυλλίσεις αργά-αργά και απολαυστικά.
Και το τλευταίο φύλλο να έχει θετική απάντηση.
Πάντα με την αγάπη μου και ευχές για ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ & ΓΕΡΑ!!!
Χαρά

Μηθυμναίος είπε...

Θα συμφωνήσω με τη Χαρά, ως προς το κείμενο, φίλε μου αγαπημένε. Είναι ΚΟΡΥΦΑΙΟ!!! Γραμμένο με πολύ συναίσθημα και πολύ μεράκι.

Χρόνια Πολλά, Γάβο! Χρόνια Πολλά Ορτένσια
Να ‘στε γεροί και δυνατοί, πάντα με χαρά και υγεία, να κάνετε αυτά που ποθείτε και να χαίρεστε την όμορφη οικογένειά σας!

Με τα πιο φιλικά μου αισθήματα!

Ντένης Κοντρίνης είπε...

Με λόγια υπέροχα αφήνεις να παρελάσει μπροστα στα μάτια μας η ζωή σου.
Χρόνια σου πολλά φίλε και πάντα χαρούμενος κι΄ευτυχισμένος.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Χαρά,

Μου άρεσε και μου αρέσει το σχόλιό σου, πάντα όμορφα κι ωραία όπως γράφεις.
Όσο για την όγδοη μαργαρίτα ναι, αυτή πράγματι σκέπτομαι να την ξεφυλλίζω αργά, αργά, αλλά υπάρχει ένα αλλά θα με αφήσουν;

Ευχαριστώ για τις ευχές σου,
πάντα με την αγάπη μου

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Φίλε μου Στράτο,
Είχα πολλά, πολλά χρόνια να αναμιχθώ σε κουβανέζικο περιβάλλον, τότε που ήμουν ο βασιλιάς της στιγμής ήμουν εργένης και συνήθως πήγαινα για ποτό και alegría, αλεγρία.

Σήμερα μπορώ να πω ότι προσπάθησα να εικονίσω τον εαυτόν μου στο Tweet light των τότε χρονών μέσα σε αυτό το περιβάλλον έστω κι αν απέναντί μου είχα την φώτο της Celia Cruz όταν ήταν νέα, έστω αν κι από πίσω μου ακουγόταν η ορχήστρα παίζοντας salsa, merengue, danzón etc.
Φίλε δεν τα κατάφερα, έπρεπε να υπολογίσω και την όγδοη μαργαρίτα που έχω αναλάβει να την ξεφυλλίσω.
Πάντως ήταν το παρελθόν σερβιρισμένο στο πιάτο, μόνο που δεν ήμουν πια αυτός που γύρω του έτρεχαν να τον προϋπαντήσουν τα ελκυστικά χαμόγελα....
Ευχαριστούμε για τις ευχές σου,

με αγάπη,
Γαβριήλ & Ορτένσια

pylaros είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Χρόνια σου πολλά Γαβριήλ. Να είσαι γερός και να μοιράζεσαι πάντα μαζί μας, τα ωραία σου γραπτά. Καλή σου μέρα.

pylaros είπε...

Ευχαριστώ για τις ευχές σου αγαπητή μου κ. Δώρα την καλή μέρα μου και καλή εβδομάδα.


χαιρετώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...


Γεια σου φίλε Ντένη,
Ομολογώ πως όλες τούτες τις μέρες έτρεχα από δω και από εκεί, δεν είχα καιρό για τίποτε, έτσι καταλήξαμε να πιούμε μια μπύρα περιτυλιγμένη απ το παρελθόν.

Πολύ ωραία, αν και το χθες δεν γυρίζει πίσω όμως σου δίνει την ευκαιρία να δεις και να καταλάβεις το πόσο έχεις αλλάξει, εσύ και το σήμερα μαζί.

Φίλε ευχαριστώ για τις ευχές σου,
είδα στην Εφημερίδα την συνέντευξη σου για την Μπιθικώτση,
Τι να πω, εύχομαι και σε ανώτερα.

χαιρετώ σε
Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

...
Happy Birthday! Friend!
Life is for you!

Greetings
and kisses,
Yiwta and Dimitris

pylaros είπε...

Thank you dear Yota

Life is for the young generation we just observe

greetings, happy thanksgiving day

Regards Dimitri

Gabriel & Hortence