Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2016

Φτιάξε... Η Γέννηση του Καλαμποκιού

Ας μου επιτραπεί να χαιρετίσω την πρωτοβουλία της αγαπημένης μας  Αριστέας και να αρχίσω «Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι»  με ένα μύθο της Κεντρικής Αμερικής, με τον οποίο οι αυτόχθονες  κάτοικοι παρουσίασαν   την γέννηση του καλαμποκιού, όπου  ήταν και είναι  η  βασική τους τροφή. Το καλαμπόκι άγνωστο στην Ευρώπη το έφεραν οι Ισπανοί κατακτητές τον 14ον αιώνα.
   
                                                            Η Γέννηση του Καλαμποκιού:


Υπήρχε στα πολύ παλιά χρόνια μια  εποχή όπου τα ζώα μιλούσαν είπαν  στους ανθρώπους:
Ακολουθείστε μας, θα πάμε να σας δείξουμε το μέρος όπου οι Θεοί (τα ονόματα δύο απ τους Θεούς τους)  Τζακόλ και Μπιτόλ έχουν διαλέξει ένα καινούργιο δώρο για εσάς.
Οι  Μάγια  τους ακολούθησαν, μπροστά πήγαιναν τα ζώα, Η Λεοπάρδαλη  και το Τσακάλι  τους άνοιγαν δρόμο,  τα πουλιά πετούσαν από πάνω τους με τα φτερά  τους προφύλαγαν από τις καυτερές αχτίδες του ήλιου.  Περπατούσαν στο μονοπάτι που ακολουθούσε την ίδια πορεία με τον ήλιο, αυτό που διάβαινε από τους δρόμους του (περιοχή) Τσικίν.
Στο τέλος του μονοπατιού βρήκαν πραγματικά το δώρο των Θεών που το φύλαγαν για αυτούς.
Ήταν ένα πανέμορφο μωρό,  για κρεβάτι του είχε τα σμαραγδένια χορτάρια, προστατευόμενο από τη σκιά ενός όμορφου δένδρου.
Ήταν τόσο χαριτωμένο το μωρό που το ονόμασαν Τεοσίντε,  που εννοεί (φυτό των Θεών, αγριόχορτο που ευδοκιμεί μόνο στα οροπέδια της Κεντρικής Αμερικής,  (μπορεί να διασταυρωθεί με το καλαμπόκι και να παράγει διαφορετικές ποικιλίες)    γιατί ήταν καρπός μιας αχτίδας του ήλιου με ένα κύμα του ποταμού που διέτρεχε την εύφορη γη του  παραδείσου τους, Παξίλ (Η μυθολογία λέει ότι από αυτό το μέρος οι θεοί τους έπλασαν το ανθρώπινο γένος από στάχυα καλαμποκιού) Παξίλ   και Καγιαλά.
Πήραν το μωρό από το μέρος που το βρήκαν με την συγκατάθεση  των Θεών Τζακόλ και Μπιτόλ. Με στοργή,  αγνότητα και προσοχή το τοποθέτησαν στο ίδιο ουράνιο παλάτι, του πιο ηλικιωμένου  που ήταν στα ψηλά κλαδιά ενός δένδρου της ceiba  Σέϊμπα. Του έδωσαν για συντρόφισσα   στα παιχνίδια του την πιο μικρή, πιο όμορφη, πιο αγαπημένη  από τις κόρες του,  την Μαίζ.
Η Μαίζ  ήταν όμορφη σαν το απαλό φως του φεγγαριού, μάτια σκούρα σαν τη νύχτα, επιδερμίδα χλωμή σαν της μπανάνας, στόμα φιλήδονο και ζουμερό σαν να ήταν από μεταξένια πούπουλα, από όπου φαινόταν μικρούτσικα κάτασπρα δόντια, σαν το χαλάζι, αυτό  όπου έπεσαι πάνω στους παππούδες μας στη μακρινή πεζοπορία τους.       
 Είχαν περάσει αρκετά χρόνια από τον καιρό που οι μεγάλοι παππούδες μας είχαν λάβει το δώρο των θεών, μέχρι που ο Τεοσίντε και η Μαίζ δεν ήταν πια παιδιά, είχαν μετατραπεί σε δυο υπάρξεις όπου την καρδιά τους  είχε τσιμπήσει η σφήγκα της αγάπης. Την ίδια ώρα που τα πουλιά κελαηδούσαν οι Μεγάλοι παππούδες μας οι Μάγια γονατιστοί ύψωσαν τις προσευχές τους στους Θεούς τους:
 Ω! Τζακόλ και Μπιτόλ (Θεοί δημιουργοί)  κοίταξέ μας, άκουσέ μας, μην μας αφήνετε  να χαθούμε , δώσε μας το σημάδι του λόγου σας :
Πότε φεύγει ο ήλιος και η μέρα, πότε νυχτώνει, πότε ξημερώνει, οδήγησέ μας από το γαλάζιο δρόμο, δώσε μας ειρήνη. Τελειώνοντας την προσευχή τους είδαν ότι φάνηκε στον γαλάζιο θόλο  του ουρανού, η παρουσία του Τζακόλ και Μπιτόλ σε φόρμα ενός λαμπρού μεγαλοπρεπή  ήλιου. Τότε σηκώθηκαν από γονατιστοί που ήταν  και κατευθύνθηκαν προς το μέρος που είχαν αφήσει την Μαίζ  και τον Τεοσίντε, τα πολυαγαπημένα τους παιδιά, τους  συντρόφευαν τα πουλιά κελαηδώντας, αλλά δεν τα βρήκαν πουθενά.
Οι Θεοί είχαν μεταμορφώσει τα  αγαπημένα τους παιδιά  σε δυο συγγενικά φυτά, που ανάμεσα στα φύλλα τους που έμοιαζαν σαν πράσινες ξιφολόγχες, βλάστιζαν μπουμπούκια στάχυα φουσκωμένα από μικρούς κάτασπρους κόκκους.
Οι μεγάλοι παππούδες κατάλαβαν ότι οι Θεοί έκαναν το θαύμα τους, τους είχαν μεταμορφώσει σε φυτά κι όχι μόνο αλλά οι καρποί του θεϊκού αυτού  φυτού έδειχναν τα ξανθά μαλλιά του Τεοσίντε και τα λευκά δόντια της Μαίζ          
Έτσι οι δημιουργοί Τζακόλ και Μπιτόλ έδωσαν στους  Μάγια  για κύρια τροφή τους καρπούς αυτού του φυτού, όπου του έδωσαν το όνομα Μαίζ σε ανάμνηση της όμορφης κι αγαπημένης τους κόρης.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης,

από το βιβλίο διηγήματα και  μύθοι  της Γουατεμάλας, 
Συγγραφέας: Francisco Barnoya   Gálvez, Guatemala 1985
Título original  (El Nacimiento del Maíz)  

HISTORY  OF CORN
Through the study of genetics, we know today that corn's wild ancestor is a grass called teosinte. Teosinte doesn't look much like maize, especially when you compare its kernals to those of corn. But at the DNA level, the two are surprisingly alike. They have the same number of chromosomes and a remarkably similar arrangement of genes. In fact, teosinte can cross-breed with modern maize varieties to form maize-teosinte hybrids that can go on to reproduce naturally. 

Scientists study teosinte-maize hybrids and their offspring through the process of genetic archaeology. This process helps geneticists understand what is happening at the DNA level to make teosinte and maize so different. By combining clues from genetics and the archaeological record, scientists have pieced together much of the story of maize evolution

24 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

... να πώς ζωντανεύουν οι μύθοι και πώς μεταμορφώνονται σε διάφορες "κοσμολαλιές"!
Γαβρίλη μου,
είχα διαβάσει παλαότερα αυτή την αφήγηση...

και η φωτογραφία σου, ανάμεσα στις ...καλαμποκιές, μοιάζει λίγο..."υποπτη"!
Κάτι είχες, εσύ, στον πολυδαίδαλο νου σου, να φτιάξεις.... έτσι;;;
Να που ήρθε η ώρα αυτού του όμορφου "κάτι".

Οι θεοί των Μάγια, θα χαμογελούν
που ένας "αρμυρο-χτυπημένος" Κεφαλλονίτης έκανε ενδιαφέρουσα ανάρτηση στην σελίδα του, τον Φλεβάρη του 2016!!!!!!!!!!!!!

BUTTERFLY είπε...

Πολυ ενδιαφερον να μαθαινει κανεις δοξασιες και παραδοσεις αλλων λαων!

BUTTERFLY είπε...

Πολυ ενδιαφερον να μαθαινει κανεις δοξασιες και παραδοσεις αλλων λαων!

Ωραιοζήλη! είπε...

Ενδιαφέρουσα ιστορία!
Καλημέρα :)

Σταυρούλα Δεκούλου είπε...

Πολύ όμορφος μύθος, όμορφα δοσμένος !
Ευχαριστούμε :)

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα,

καλημέρα σου,
Ο μύθος αυτος είναι γραμμένος στο ιερό βιβλίο των Μάγια πολύ πριν ο Κολόμπος ανακαλύψει την Αμερική,
όμως ψάχνοντας ΣΗΜΕΡΑ ανακάλυψα ότι αυτά τα οποια πρεσβέύει έχουν μια επστημονική βάση
δηλαδη το DNA του Τεοσιντε και το DNA της Μαιζ είναι τα ίδια έχουν τα ίδια χρωμοσώματα, οπότε ενωμένα παρήγαγαν το σημερινό καλαμπόκι...
Διάβασε στα Αγγλικά

Μου άρεσε αυτό που γράφεις:
Οι θεοί των Μάγια, θα χαμογελούν
που ένας "αρμυρο-χτυπημένος" Κεφαλλονίτης έκανε ενδιαφέρουσα ανάρτηση στην σελίδα του, τον Φλεβάρη του 2016!!!!!!!!!!!!!
Όσο για την φωτογραφία που είμαι πνιγμένος σε καλαμποκιές, πέρυσι είχα επισκεφτεί ένα χωριό στην Αλβανία, από όπου και η Φωτογραφία...

Ευχαριστώ,
χαιρετισμούς
Γαβριήλ

marypertax είπε...

Ήταν πολύ όμορφος μύθος και χαίρομαι που τον διάβασα. Μπράβο μου άρεσε πολύ!
Να είσαι καλά!

airis είπε...

Μου άρεσαν οι περιγραφές σου Γαβρίλη μου!
Ακόμα και μια έτοιμη ιστορία, τον μύθο εδώ, το δίνεις με το δικό σου ξεχωριστό τρόπο που έχω λατρέψει!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ και περιμένω σαν παππούς που είσαι να καταφέρεις να φτιάξεις κι ένα ακόμα παραμύθι ε; τι λες

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Τοπικοί μύθοι και δοξασίες, που πιθανόν δεν θα τις μαθαίναμε ποτέ, αν δεν τις μοιραζόσουν μαζί μας. Έχει κι αυτό την αξία του Γαβρίλη.
Την καλησπέρα μου!

evonita είπε...

Πολύ ωραία ιστορία με ενδιαφέτον! Ευχαριστούμε πολύ που τη μοιράστηκες!! Καλό βράδυ

evonita είπε...

*ενδιαφέρον

nikol είπε...

Εναν μύθο ξεχασμένο ζωντάνεψες Γαβρίλη μου και με γύρισες εκεί στη χώρα του Μαις!! Χωμένος μέσα στις καλαμποκιές του Αλβανικού χωριού μοιάζει σαν να ήσουν πάντα εκεί !!!
Να είσαι καλά και χαίρομαι θυμήθηκες αυτό το μύθο !!!
Την αγάπη μου

Dennis Kontarinis είπε...

Πολύ όμορφο παραμύθι.
Νάσαι καλά φίλε.

pylaros είπε...

Αγαπητές μου, BUTTERFLY, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου,
Σας ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για το όμορφα λόγια σας και για την επίσκεψή σας

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Mary Pertax,

Ευχαριστώ πολύ δια την επίσκεψή σας, χαίρομαι που σας άρεσε.

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Αριστέα,
Δόξα τω Θεώ με την δική σου παρακίνηση και πρωτοβουλία παράγεται ένα έργο ανταλλαγής γραπτών που περικλείνουν διαφορετικές γνώμες απόψεις και προσωπικότητες κάτι που εμπλουτίζει την γνώση όλων μας.

Ναι έχεις δίκιο αυτός ο μύθος προϋπήρχε όμως ήταν τόσο ενδιαφέρον ώστε αποφάσισα την παρούσα δημοσίευσή του, αν και εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι με την μέθοδο του DNA ότι η μίξη έγινε πραγματικότητα ως προς την γέννηση του Καλαμποκιού, έτσι όπως το ξέρουμε σήμερα.

Ευχαριστώ
πάντα με την αγάπη μου

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μ. Κανελλάκη
Είναι κι αυτός ο Μύθος από τις μακρινές χώρες πλούσιος σε πρωτοτυπία μου έκανε εντύπωση ώστε θεώρησα καλό να τον μοιραστό με εσάς,

Εξ' άλλου οι λαοί αυτοί ακόμη και σήμερα η βασική τους τροφή είναι το καλαμπόκι...
Σε ευχαριστώ πολύ
Πάντα με την αγάπη μου

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου 'evonita'

Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου,

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Νικόλ,
Ναι πράγματι ο μύθος αυτός είχε ξεχαστεί αλλά τον ξανάφερα στην επιφάνεια είναι τόσο ενδιαφέρον,
Εξ άλλου σήμερα ανακάλυψαν με την μέθοδο του DNA ότι αυτά που πρεσβεύει δηλαδή την μείξει ή το πάντρεμα του Τεοτίντε και της Μαίζ παράγουνε το καλαμπόκι. κλπ...
Οι καλαμποκιές στο Αλβανικό Χωριό ήταν όπως ήταν η Ελλάδα γύρω στα 1960...

Ευχαριστώ πολύ
πάντα με την αγάπη μου

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Γεια σου Ντένη,
Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου,
Είναι ένας μύθος με βάση την μείξει δυο διαφορετικών συγγενικών φυτών για να παραχθεί το καλαμπόκι.
καληνύχτα
Γαβριήλ

Ανέσπερη είπε...

pylaros καλή σου μέρα! Ανέσπερη κυκλοφορώ σ' αυτόν τον χώρο. Πέρασα να διαβάσω το παραμύθι σου και ενθουσιάστηκα για τον μύθο που δεν ήξερα. Να είσαι καλά που το μοιάστηκες με αυτόν τον όμορφο τρόπο!
Καλή επιτυχία και καλή συνέχεια σε νεότερες ιστορίες και μύθους!

pylaros είπε...

Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου αγαπητή μου (Ανέσπερη,)

Ο Μύθος αυτός για την γέννηση του καλαμποκιού είναι τόσο πρωτότυπος ώστε κι εμένα μου έκανε τεραστία εντύπωση...
Ζωντανεύει στις παραδόσεις των αυτόχθονων κατοίκων της Κεντρικής Αμερικής οι οποίοι μέχρι σήμερα το καλαμπόκι και τα παράγωγά του είναι η βασική τους τροφή...

ευχαριστώ πολύ,
καλή σου εβδομάδα

Γαβριήλ

to e-periodiko mas είπε...

Πολύ όμορφος μύθος! Ευχαριστούμε που μας φέρνετε σε επαφή με μύθους και παραδόσεις, άλλων λαών που δεν γνωρίζουμε τόσο καλά όσο εσείς, κ. Γαβριήλ!!!
Απολαύσαμε την ανάγνωση...
με εκτίμηση
Μαρίνα - Όλγα

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαρίνα-Όλγα
Ευχαριστώ πολύ που επισκέφθηκες το φτωχικό μου, η μητέρα γη είναι γεμάτη από ανθρώπινους μύθους και παραδόσεις αναλόγως, του κλίματος και την εθνότητα των κατοίκων οι οποίοι ψάχνουν να βρουν κι αυτοί την προέλευσή μας την δική μας μα και ότι υπάρχει πάνω στην γη και ουρανό.

Ευχαριστώ πολύ

Γαβριήλ