Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

Απολογισμός

                                          ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Το παρακάτω δημοσίευμα δεν είναι ψέματα, είναι η ίδια η ζωή, αυτή που πολλοί από εμάς αγνοούμε, ή μάλλον κλείνουμε τα μάτια μας μπροστά σε μια πραγματικότητα,  η οποία ναι δεν έχει όνειρα…
Όσοι το διαβάσουν ίσως να το θεωρήσουν απαισιόδοξο, αλλά είναι  μια ρεαλιστική καμπή της ζωής μια σκέψη όπου γεννιέται εκ των υστέρων…   
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ, χρόνου, και πράξεων.
Τα βάνεις σε ένα κόσκινο και κοσκινίζεις, αναλύεις αυτά που μένουν, αν είναι αλεύρι μένουν πίτουρα, αν είναι πράξεις μένουν οι κακές, αν είναι λάθη, αυτά σε κυνηγούν σε όλη σου τη ζωή, αναποδογυρίζεις το κόσκινο και τα πετάς, μένουν κάτι κατακάθια, ε! αυτά είναι τα λάθη σου, τα φέρνεις στο σάκο σου, αυτόν που σου έραψε στα μέτρα σου ο χρόνος, αυτός που σε κοιτά από πέρα σου χαμογελά και σε περιμένει, δεν του ξεφεύγεις, παραδέξου το, έτσι είναι η ζωή.


Μια φορά κι ένα καιρό (έτσι αρχίζουν τα παραμύθια)  νόμιζα ότι κατείχα τον κόσμο ολόκληρο τόσο πολύ αισθανόμουν, άνετα. Είχα τέτοια εμπιστοσύνη στον εαυτόν μου, όπου μπορούσα να εγκλιματισθώ εύκολα σε ξένες κουλτούρες, έστω κι ας ήμουν αδαής  από σχολικής μορφωτικής απόψεως
Παράκλεινα από  την τυπική  ζωή  του  Έλληνα μετανάστη του   καιρό  εκείνου   όπου ο μόνος του σκοπός ήταν να κάνει χρήματα. Έκανα μια ζωή μποέμικη, «μερικοί την θεωρούσαν αλήτικη»  ήταν  όμως  με ηθικούς  φραγμούς αυτούς που μου είχαν μάθει απ’ το χωριό μου. Όλα αυτά διότι δεν άντεχα την πίεση της κοινωνίας προς απόχτηση ύλης, πλούτου. και τις τρικλοποδιές που σου φέρνει η ζωή.  Με κυνηγούσε λες και ήταν κατάρα, ο ανθρωπισμός,   η ανάγνωση, η μάθηση, η έρευνα, η περιέργεια,  ο έρωτας,   μα και η ελευθερία του ατόμου  ώστε όλα αυτά μαζί πήραν προτεραιότητα στην ζωή μου.

Σήμερα που τα χιόνια ήρθαν στα μαλλιά, σήμερα που η πλάτη αναστενάζει από το βαρύ δισάκι του χρόνου,  βλέποντας την κοινωνία δεύτερες σκέψεις έρχονται  στον νου  γιατί να παρεκλείνω  από το στόχο  του Έλληνα μετανάστη που ήταν το χρήμα, ένα που όλοι σήμερα προσκυνούν τόσο πολύ ώστε και το καλημέρα  που θα σου πει η σημερινή κοινωνία πρέπει νάχει κέρδος.  Εννοώ  την παγκόσμια, μα και αυτή που ζούμε…
Τελικά είναι αργά για αλλαγή αλλά πάλι σκέπτομαι ο άνθρωπος γεννιέται δεν φτιάχνεται, οπότε  το φιλοσοφώ περιμένοντας μια άλλη ευκαιρία ν’ αλλάξω ίσως στην επόμενη ζωή, αλλά πάλι ξέχασα, η ζωή είναι  μία και μοναδική, μετά έρχεται ο θόρυβος  της αιώνιας σιωπής, αυτόν που κάνουν οι κωπηλάτες του Αχέροντα, που και ο βαρκάρης όμως, θέλει το κέρμα για να σε περάσει απέναντι…  
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
       



12 σχόλια:

kerina poiimata είπε...

Να είστε ευτυχής αγαπητέ κ.Γαβριήλ!
Δεν χειάζεται να αλλάξετε!
ΚΑΛΌ ΜΉΝΑ,ΚΑΛΆ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!Με εκτίμηση, Βαρβάρα.

pylaros είπε...

Καλό Μήνα και σε εσένα γαπητή μου Βαρβάρα,
Οι εντυπώσεις της νιότης είναι αυτές που ναζόνοντε όταν τα χιόνια πέφτουν στα μαλλιά..

Σε ευχαριστ'ω
Καλά Χριστούγεννα
με αγάπη
Γαβριήλ

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Καλημέρα, αγαπητέ Γαβριήλ, συμφωνώ απόλυτα με τα θέλω σου και τη στάση ζωής σου. Άλλωστε η ζωή είναι τόσο λίγη που δεν αξίζει πιστεύω να τη σπαταλάμε κυνηγώντας το κέρδος.
Με τους θερμούς χαιρετισμούς μου.

pylaros είπε...

Καλησπέρα από την απέναντι όχθη αγαπητή μου Δώρα,
Είναι ακριβώς όπως τα λες: (η ζωή είναι τόσο λίγη που δεν αξίζει πιστεύω να τη σπαταλάμε κυνηγώντας το κέρδος.)

σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου, σου εύχομαι καλά και χαρούμενα Χριστούγεννα, αλλά πάλι ίσως να τα ξαναπούμε μέχρι τότε!

Χαιρετισμούς
Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΑΒΡΙΗΛ!!!
ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΟΥ!!!

Μηθυμναίος είπε...

Τα βιώματα και οι επιλογές του καθενός μας, Γάβο, είναι αυτά που τελικά διαμορφώνουν την στάση ζωής μας. Εξαρτάται τι κυνηγήσαμε και τι καρπωθήκαμε και πιο το αποτέλεσμα…

Καλημέρα και καλή εβδομάδα εύχομαι!

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,

Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου καλό Μήνα Δεκέμβρη μαζί με την οικογένειά σας
με αγάπη

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλημέρα φίλε μου Στράτο
Τώρα, σήμερα en la penumbra de mi vida σκέπτομαι τα τόσα πολλά εάν και αν της ζωής μου.

Αν έκανα έτσι ή αν έκανα αυτό ή το άλλο

θάμουν ή δε θάμουν ε! όλα αυτά είναι σκέψεις, που απορρέουν δε μια παρελθούσα τεθλασμένη γραμμή της ζωής μου κλπ

Φίλε σου εύχομαι καλό Μληνα


με αγάπη
Γάβο!!!!!!!

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Αγαπημένε μας Γαβρίλη,
Eυτυχώς έκανες αυτό που ήθελες (μποέμικη ζωή - έξω από στερεότυπα).
Γιατί αν δεν το είχες κάνει, σήμερα θα μιζέριαζες τον εαυτό σου που δεν ακολούθησε τα προστάγματα της καρδιάς, αλλά υπέκυψε στη λογικής και το συμφέρον.
Επίσης, είσαι απ' τους ανθρώπους που ακόμα ψάχνονται, αυτοαναλύονται και αυτοσαρκάζονται. Και θα συνεχίσεις να το κάνεις, είμαι σίγουρη. Κι αυτό είναι απόρροια του μποέμικου-ανένταχτου χαρακτήρα σου. Είσαι αλώβητος στο πείσμα και στον υπέρμετο εγωισμό που φέρνει συνήθως το γήρας. Γιατί κατά βάθος, παραμένεις ο ανήσυχος, νεαρός ταξιδευτής...

Αγαπάμε το παρελθόν μας, για να απολαμβάνουμε το παρόν μας Γαβρίλη μου.
Και για να κάνουμε όνειρα για το μέλλον μας.
Την αγάπη μου και τις εγκάρδιες ευχές μου για καλές γιορτινές μέρες!

pylaros είπε...

Καλημέρα από την απέναντι όχθη αγαπητή μου κ. Μ. Κανελλάκη

Διάβασα με προσοχή το σχόλιό σου, μπορώ να πω ότι η ζωή συνεχίζεται έτσι όπως άρχισε με ανησυχίες και απρόοπτα, με την ματιά που ρίχνω πίσω μου βλέπω να με ακολουθά το τι έσπειρα σαν ιστός αράχνης λες και είμαι αράχχνη .που δεν είμαι/
¨ομως αυτό που με εντυπωσίασε είναι αυτό που γράφεις: (υπέρμετο εγωισμό που φέρνει συνήθως το γήρας.)
Πρώτη μου φορά το άκουσα και κρίνοντας κατά βάθος έχεις δίκιο, (ο γέρος δύσκολα να παραδεχθεί οτιδήποτε νέο) άρα από ψυχολογικής απόψεως είσαι άριστα ενημερωμένει...
Σε ευχαριστώ πολύ
Καλές γιορτές
με αγάπη κι εκτίμηση
Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

όλοι σήμερα προσκυνούν τόσο πολύ ώστε και το καλημέρα που θα σου πει η σημερινή κοινωνία πρέπει νάχει κέρδος. Εννοώ την παγκόσμια, μα και αυτή που ζούμε… GP

!!!!!!!!!! Δυστυχώς,
βαρια αλήθεια...


Και του χρόνου, Φίλε μας

pylaros είπε...

Μου άρεσε το σχόλιό σου αγαπητή μου Γιώτα!!!
(Δυστυχώς,
βαρια αλήθεια...)

καλή σας εβδομάδα

με αγάπη
Γαβριήλ