Στον Αστερισμό της Βερενίκης

Χθες βράδυ Παρασκευή 2^α Μαΐου 2014  στο Κυπριακό Προξενείο της Νέας Υόρκης  έγινε η παρουσίαση του βιβλίου ποίησης της Χαράς Σπήλιου.

(Στον Αστερισμό της Βερενίκης)

Ήταν μια πολύ επιτυχημένη παρουσίαση, αφιερωμένη στον Ελληνοκύπριο Ποιητή Κώστα Μόντη, η αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη μέχρι όρθιοι, παρακολουθούσαν.

Στην φωτό, Γαβριήλ Παναγιωσούλης, Δημήτρης Ρομποτής, Δημοσιογράφος εκδότης, Σεβαστή Μπούτου Συγγραφέας 

Τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί επίσημοι ο Πρέσβεις την Κύπρου κι αλλοι,  μια που και η φετινή Χρονιά ανακηρύχθηκε:
 "Έτος μνήμης Κώστα Μόντη." 

Διάβασα τα ποιήματά της, μου έκαναν  εντύπωση, μου άρεσαν, είναι γεμάτα  σαν από μια πικρία σα να έχει ένα παράπονο, σα να αναζητά ένα δίκιο, όμως είναι γεμάτα τρυφερότητα, στοργή, αγάπη, για κάτι που έδωσε χωρίς ανταπόκριση, για κάτι που ακόμα ψάχνει, για κάτι το ιδεώδες για κάτι που πολέμησες με πάθος, για κάτι το Θεϊκό, αυτό που ονειρευόταν  για κάτι που δεν βγήκε αληθινό.

                                            (Είναι μια γνώμη δική μου αν και δεν είμαι ποιητής)

  Απο Δεξιά η Ελευθερία Οικουτα εκπαιδευτικός, η Νάνσυ Μπίσκα δημοσιογράφος, Η Χαρά Σπήλιου ποιήτρια, Κώστας Γκαζτζής πιάνο, Κάτια Ζάλλας σοπράνο.

"Μαζί ήμασταν και με τον φίλο Λιψάνο όμως οι φωτογραφίες δεν βγήκαν καλές"

Αντιγράφω ένα της ποίημα

Αν ήσουν εδώ

…θα μπορούσα ν’ ανοίγω

όπως η παπαρούνα στον ήλιο.

Μα εσύ λείπεις και γω ψάχνω σκοτεινές σπηλιές

να κρύψω τον ανείπωτο πόνο μου.

Αν ήσουν εδώ, θα μπορούσα ν’ αντέξω

τον κόμπο στο λαιμό, το ματωμένο νυχτοκάματο

και το δυνάστη μου.

Αν ήσουν εδώ, δε θα’ γερνε το κορμί μου

εκλιπαρώντας τη γη να το αγκαλιάσει.

Μα αν έρθεις, μη ψάξεις σε συνωστισμούς

και σε πλατείες φωτισμένες.

Ψάξε με εκεί που το σφυρί δέρνει το αμόνι

και στο σταυροδρόμι που ξορκίζουν τη μοίρα.  

Πόσο μονάχη ήμουν στον παράδεισο

για να διαλέξω τούτη εδώ την κόλαση.

Χαρά Σπήλιου

Γαβριήλ Παναγιωσούλης