Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Η Γιορτή της Μητέρας

Εύχομαι σε όλες τις μητέρες του κόσμου μια ευτυχισμένη ημέρα της Μητέρας!       

                                                    Μοιάζουν σαν  Στεφάνια, αυτά της Μνήμης  


Η γιορτή της Μητέρας.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν γεννηθεί από μια μάνα, είναι η γυναίκα που αποκόψαμε τον ομφάλιο λώρο όπου έκλαψε για εμάς, χτυποκάρδισε για μας, πόνεσε για εμάς, είναι η γυναίκα που μας μεγάλωσε, που άκουσε το πρώτο μας κλάμα, το πρώτο μας γέλιο, είναι η γυναίκα όπου πρώτη αυτή ονειρεύτηκε   ένα  λαμπρό μέλλον για τα παιδιά της.  
Είναι η γυναίκα όπου της χρωστάμε τη ζωή μας.
Καμάρι της να μας δει να μεγαλώνουμε, είναι αυτή όπου στερούνταν φαγητό για να ταΐσει  εμάς. Είναι η μάνα μας. Ο  κάθε ένας μας έχει μία και μοναδική,  την δική του μάνα.

Σήμερα είναι η εορτή σου μάνα, σου αποδίδω  στην μνήμη σου την τιμή όπου αξίζεις.
Τα φιόρα αυτά που τόσο σου αρέσανε, έκανα ότι μπορώ για να τα έχω καθεαυτό δικά μου βγαλμένα από την κήπο μου ποτισμένα με ιδρώτα αυτόν τον ίδιο που κάποτε μου σκούπιζες το μέτωπο όταν ζούσαμε μαζί. 

Θυμάσαι τότε μάνα μόλις  άρχισα να γνωρίζω τον εαυτόν μου, άρχισε ο πόλεμος, η πείνα, η κακομοιριά όπου κράτησε μέχρι ωσότου  έφυγα από κοντά της, για να ικανοποιήσω τα όνειρά μας, που ήταν ένα μόνο:  να χορτάσουμε όλοι μαζί ψωμί.
Πάλεψες όσο μπορούσε στα χρόνια του πολέμου, όμως δεν ήταν ούτε ένα ούτε δύο, ήταν πολλά, πάρα πολλά, στερηθήκαμε τα πάντα και όμως η αγάπη σου, η στοργή σου και η αυτοθυσία σου μας κράτησε ζωντανούς.
Τα χρόνια πέρασαν διάβηκαν, η ψευδαίσθηση του προσωρινού στα ξένα έγινε μόνιμη, το ξεροβόρι αυτό που κιτρινίζει τα φύλλα των δένδρων άσπρισε και τα μαλλιά σου, γέμισες ρυτίδες σαν τα ξερά τα φύλλα του φθινοπώρου που πέφτουν και τα τρώει η μαύρη γη. Βασίστηκες μάνα πάνω μου κι όταν γύρισα μετά από 23 χρόνια τρόμαξα με την αλλαγή του χρόνου, σαν περαστικός γυρολόγος έμεινα μαζί σου.


Τα  τόσα χαμένα χρόνια μακριά σου  δεν πρόλαβα να σε γνωρίσω, μόνη σου έμεινες να κοιτάς τα δυο βουνά της Πυλάρου, αντίο όνειρα,  μια μοναξιά βαριά ασήκωτη που μόνο εσύ γνωρίζεις μέχρι που πάλι μόνη σου έφυγες για τον άλλο κόσμο.  Αλήθεια τι είναι η ζωή;  Μια απατηλή προσωρινή  ιδέα που ποτέ δεν εκπληρώνεται σύμφωνα με το τι θέλεις.  

Στην φωτογραφία η αφεντιά μου ανεβασμένος στην καρέκλα από ψαθί πράσινο, με παπούτσια λουστρίνια και κάλτσες χρώματος καφέ με ζωγραφιές, μια προπολεμική  1937-38 εποχή όπου υπήρχαν τα όνειρα. Η Μάνα η Νόνα και η αδελφή μου. 

Κι εμένα μου έμεινε η πίκρα το παράπονο γιατί; Ένα γιατί που με πνίγει που δεν υπάρχει καμιά λύση, μόνο    η καρτερία σε ότι έχει απομείνει από τα χρόνια των ονείρων, αυτά που μας έλεγες σαν παραμύθια, στο κρύο του χειμώνα, κάτω απ’ τα σκεπάσματα συντροφιά με το φως απ’ το καντήλι αυτό που έκαιγε πάνω στο κομοδίνο, κι εμείς βρίσκαμε καταφύγιο στην αγκαλιά σου, έξω λυσσομανούσε ο βοριάς, ο πόλεμος, οι σκοτωμοί η πείνα και η δυστυχία..    

Γαβριήλ Παναγιωσούλης 
     





23 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Πολύ συγκινητικά τα όσα γράφεις, φίλε μου, για τη μητέρα σου!
Ας την έχουμε πάντα στη σκέψη μας…

«H μητρική αγάπη είναι το καύσιμο που ωθεί ένα συνηθισμένο άτομο να καταφέρει το ακατόρθωτο»

Κι όλες οι μητέρες να έχουν μια ευτυχισμένη ημέρα!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Αγαπημένε μου Γαβρίλη
με συγκίνησες για άλλη μια φορά, πόσο μάλλον τώρα που το αφιέρωμα αφορά τη ΜΑΝΑ!
Δε ξέρω τι πρέπει να πω,αλλά όσο εσύ αναζητάς απεγνωσμένα απαντήσεις στα "γιατί" σου,είμαι σίγουρη οτι εκείνη θα στέκει και θα σε κοιτάζει με θαυμασμό και περηφάνεια για ο,τι κατάφερες,έστω και μακρυά της. Νάσαι σίγουρος.
Καλό ξημέρωμα με την αγαπη μου
Χαρά

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μας!
Καυτό ξεχείλισμα της καρδιάς σου
και ύμνος
στη γεννήτρα Μάνα!

Να χαίρεστε
και τη Μάνα-σύντροφο της ζωής σου,
την Ορτανσία σας.

Πάντα με την αγάπη,
Υιώτα
"αστοριανή", ΝΥ

George είπε...

Μπάρμπα Γαβριήλ.
Τα λόγια σου, μια όμορφη πινελιά, που με το χρώμα της αγάπης σου φιλοτεχνείς τον πίνακα ζωγραφικής της Μάνας,
Η Μάνα είναι ένα Θεϊκό φαινόμενο, που προκαλεί τον θαυμασμό, τη συγκίνηση και την εκτίμηση κάθε ανθρώπου.
Τραγουδάει όταν νοιώθει την ανάγκη να κλάψει, κλαίει όταν είναι χαρούμενη και γελάει όταν φοβάται.
Μοιάζει με κεράκι που άλλο σκοπό δεν έχει πάρα να λιώνει σκορπώντας τη θαλπωρή ολόγυρά του.
Θέλω να πω ένα ευχαριστώ στις Μανάδες που υπάρχουν ανάμεσά μας και μας φωτίζουν όπως οι φάροι, που με τη λάμψη τους δίνουν φως στα μαύρα πέπλα της θάλασσας.
Γιώργος Βοστώνη

pylaros είπε...

Φίλε μου Στράτο,
όλοιμας είχαμε ή έχουμε μια μάνα,
κατα παράξενο τρόπο την αξία της τις θυσίες της όπως και του πατέρα τις καταλαβαίνουμε καλύτερα αφού και όταν έχουν φύγει από τούτο τον κόσμο.

σε ευχαριστώ
με αγάπη

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλώς μας ήλθες αγαπητή μου Χαρά.
χάρηκα τόσο!!!
Η γιορτή την μητέρας που (τουλάχιστον εγώ έμαθα ότι υπάρχει) μετα και αφότου παντρεύτηκα, στα βαπόρια δεν είχαμε ιδέα για τέτοια, ούτε στην Ελλάδα πίσω στο χωριό.
Όμως εδώ στα ξένα είχαν καθιερώσει αυτή την εορτή και πράγματι της αξίζει της Μάνας και της Γυναίκας γιατί πως να το κάνουμε όλοι έχουμε γεμννηθεί από μια Μάνα.
Κι ένα άλλο ακόμα, τις Θυσίες της Μάνας τις καταλαβαίνεις καλύτερα αυτές που έκανε για εσένα όταν φθάσεις σε μια ώριμο ηλικία και γυρνάς το κεφάλι προς τα πίσω να δεις τις ρίζες σου.
Πάντως σου εύχομαι όπως και όλες τις Μητέρες a Happy Mother's day, με υγεία και χαρά κι ένα μεγάλο ευχαριστώ για την επίσκεψή σου.
σε είχα αποζητήσει
με αγάπη
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα Happy Mother's day,
Σου εύχομαι καλή κι ευτυχισμένη εορτή της Μητέρας να χαίρεσαι τις κόρες σου,
Η γεννήτρια Μάνα πάντα λείπει κι όσο γερνάς τόσο σε τραβούν οι ρίζες σου αυτές που ξεκίνησες.
Ευχαριστώ για τις ευχές σου τις διαβίβασα και στην Ορτένσια,
χαιρετισμούς και Δημήτρη,
Είδα και το του Ε. κήρυκα σχετικά με την Αυλή του ¨Ήλιου!
Ο σημερινός έχει κι ανταποκριση για την Χαρά Σπήλιου, παρουσίαση Βιβλίου της (Περίληψη)

με αγάπη
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Φίλε Μου Γιώργο:
Μου αρέσει πολύ αυτό που γράφεις:Η Μάνα είναι ένα Θεϊκό φαινόμενο, που προκαλεί τον θαυμασμό, τη συγκίνηση και την εκτίμηση κάθε ανθρώπου.
Τραγουδάει όταν νοιώθει την ανάγκη να κλάψει, κλαίει όταν είναι χαρούμενη και γελάει όταν φοβάται.
Είναι φιλοσοφικό κι αληθινό.
Φίλε άκουσα και το τραγούδι σου ευχαριστώ της παλιάς εποχής τότε που ακόμα ταξίδευα και υπήρχε η ελπίδα να την ξαναδώ.

Όμως η ημέρα της Μητέρας είναι μια εορτή που πρέπει να τιμούμε όλοι μας όχι μόνο την μάνα που μας γέννησε αλλά και την μάνα των παιδιών μας.

και ξέρεις κάτι φίλε μου όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο πολύ σου έρχοντε στον νου θυμάσε τις θυσίες που έκανε αυτή που σε έφερε στον κόσμο, τόσο πιο πού θάθελες νάταν δίπλα σου να της το ομολογήσεις, αλλά...
Φίλε χαρούμενη ημέρα της μητέρας σε σύζυγο και όλους σας μαζί
Ευχαριστώ
με εκτίμηση
Γαβριήλ

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Αγαπημένε Γαβρίλη
χαίρομαι πολύ που ο ερχομός μου σου έδωσε τόση χαρά.Μπορεί να αργώ αλλά συμβαίνουν και διάφορες ανατροπές και σ αυτές ν αποδώσεις την αργοπορία μου.
Οσο για την απάντησή σου,συμφωνώ απόλυτα,οτι πολύ αργά καταλαβαίνου με ο,τι δεν καταλαβαίναμε νέοι,πόσο μάλλον τον αγώνα των γονιών μας για μας, την αγάπη τους, την έννοια τους, τις αγωνίες τους και τώρα πια την έλλειψή τους!
Πρέπει να βιώσεις το καθε τι για να το γνωρίσεις σ όλη του την έκταση.
Νάσαι καλά και θα τα λέμε
Με αγάπη πάντα
Χαρά

pylaros είπε...

Ευχαριστώ ξανά Χαρά

Είναι τόσο αληθεινό αυτό που Γράφεις: Πρέπει να βιώσεις το καθε τι για να το γνωρίσεις σ όλη του την έκταση.
Την καληνύχτα μου
με αγάπη

Γαβριήλ

Ντένης Κοντρίνης είπε...

Σημείο θεικής αναφοράς η παρουσία της μητέρας στη ζωή μας.
Της χρωστάμε πάρα πολλά και της δίνουμε τόσο λίγα.
Happy mother's day σε όλες τις μητέρες του κόσμου.

Βάνα Κ είπε...



Σκύβω μ'ευλάβεια περισσή το κεφάλι και ΤΗΝ προσκυνώ.
Είναιένας ατέλειωτος, θα έλεγα υπαρξιακός Φόρος τιμής σ'αυτές που ζούνε και σ' αυτές που έχουν φύγει.
Βάνα

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
pylaros είπε...

Η παρουσια της Μητέρας φίλε Ντένη είναι η ίδια η ζωή, όπως και του πατέρα

Το καταλαβαίνουμε όταν πλέον είναι αργά.
(όταν έχουν φύγει)

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Βάνα συμφωνώ απολύτως με αυτά που γράφεις κι εγώ επίσης "ΤΗΝ προσκυνώ."

χαιρετισμούς

ευχαριστώ

Γαβριήλ

Ρισσιάνα είπε...

Δεν υπάρχει τίποτε πιό όμορφο,πιό
αγνό και πιό τρυφερό από το άκουσμα
της λέξης "Μάνα".Πολύ συγκινητικά τα
λόγια σου, με την καρδιά σου γεμάτη αγάπη κι ευγνωμοσύνη.Πολλά θα ήθελα
να γράψω αγαπητέ μου Γαβριήλ, αλλά
σταματώ γιατί τα μάτια νοτίσανε.
Χρόνια Πολλά σ όλες τις μανάδες.
Πολλούς χαιρετισμούς με αγάπη
Ρισσιάνα

pylaros είπε...

Καλημέρα αγαπητή μου Ρισσιάνα
καλή κι ευτυχισμένη μέρα της Μητέρας.
Όλοι εμείς που μεγαλώσαμε αυτά τα πέτρινα χρόνια στα χωριά της Κεφαλονιάς, εμείς που όλη η περιουσία μας ήταν ένα φακότο αλεύρι μια παλιάτσα λάδι λίγα κάρβουνα για φωτιά και αγριόξυλα, εμείς που για θέρμανση είχαμε μπουκάλες ζεστού νερού το λυχνάρι να κρέμεται στον τοίχο και η γάτα να τρώει το φυτίλι, που βάζαμε στην τσερέπα λίγο κοφτό με λάδ, σε εμάς όλους που μας έπλενε με μπουγάδα από στάχτη κι αλυσίβα, όλα αυτά τα έκανε μια γυναίκα η Μάνα μας.
να μας κόβει βεντούζες να ζεσταίνει λιναρόσπορο για κατάπλασμα, όταν είμασταν μικροί, να μας φτιάχνει χιονάνθρωπο τον χειμώνα, να μας πλέκει το στεφάνι το Μάη, αντί αυτού τι της έδωσα,
όσο και να προσπάθησα δεν μπόρεσα το αλέτρι της ξενιτιάς με ρίζωσε σε τόπους που αλέτριζα το μεροκάματο, για νάχουνε κι αυτοί κάτι να τρώνε στα πρώτα χρόνια τουλάχιστον.
Σήμερα είναι αργά πλέον, έχει μείνει αυτό το άδειο που μόνο με την μνήμη της γεμίζω και ασπάζομαι.

Ευχαριστώ
χαιρετισμούς
Γαβριήλ

Ρισσιάνα είπε...

Σ ευχαριστώ Γαβρίλη μου για τις ευχές σου κι εσύ να χαίρεσαι τις
αγαπημένες σου, την σύζυγο και τις
κορούλες σου, την ευχή από τις
μανάδες μας την έχουμε γι αυτό και
Δόξα τω Θεώ είμαστε μια χαρά.
Δεν ξεχνώ κάθε φορά που έφευγα για
τα ξένα το κατευόδιο της μάνας μου.
"να πας στο καλό και νάχεις την
ευχή μου" μου έλεγε.Τι πιό γλυκά
λόγια ν ακούσει κανείς απ αυτά;
Έτσι είναι όπως τα περιγράφεις.
Ηρωίδες αυτές οι γυναίκες.Που
να συγκριθούμε εμείς οι σημερινές
που όλα τα έχουμε και γκρινιάζουμε
κι από πάνω.Να είναι αιωνία η
μνήμη τους!
Νάσαι πάντα καλά, την αγάπη μου
Ρισσιάνα

kerina poiimata είπε...

Αγαπητέ κ.Γαβριήλ, τό εχω διαβάσει απο προχθές, αλλα τί μπορώ να προσθέσω;
με συγκίνησε...

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Ρισσιάνα για άλλη μια φορά ευχαριστώ

χαιρετισμούς
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Κέρινα Ποιήματα:
ευχαριστώ για την επίσκεψή σου και σου εύχομαι μια ευτυχισμένη μέρα της ΜΗΤΕΡΑΣ

¨ότι είναι για την μάνα πάντα είναι για την Μάνα πάντα είναι αληθινό και συγκινητικό

με αγάπη

Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!! ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ. ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΡΕΣ ΣΟΥ. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΜΙΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ.

pylaros είπε...

Καλημέρα αγαπητή μου Μαριάνθη,
σου εύχομαι μια χαρούμενη κι ευτυχισμένη μέρα της Μητέρας.
Happy mother' day μια μέρα όπου καθιερώθηκε εδώ τουλάχιστον το 1914 να εορτάζεται την δεύτερη Κυριακή του Μάη.
Χαιρετισμούς σε οικογένεια
Ευχαριστώ για τις ευχές σου
πάντα με αγάπη

Γαβριήλ

υ. γ.
χθες σου έστειλα ευχές από AOL ελπίζω να τις έλαβες